“AutoCad ဆြဲေနတယ္..။အျပင္မွာမုိးေတြရြာေနတယ္..”..။
ဒီစကားေလးကက်မအစည္းအေ၀းခန္းထဲမွာေရာက္ေနတုန္း ဖုန္းထဲ၀င္္ေနတဲ႕
message ေလးပါ..။ၾကည္႕လုိက္ေတာ႔မွ..ဟုတ္ပါရဲ႕႔..အျပင္မွာမုိးေတြရြာေနပါလား..။
က်မရုံးခန္းထဲက ျပတင္းေပါက္မွန္ကုိလာေရာက္ထိမွန္ေနတဲ႕မုိးစက္ေလးေတြနဲ႔အတူ
သူ႕ရဲ႕စကားလုံးေတြကုိပါၾကားေနရသလုိပါပဲ..။အရင္ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ႕ မုိးရြာရင္
၆ ေယာက္သားတူတူမုိးေရေတြထဲမွာလမ္းေလွ်ာက္ၾကတတ္ၾကတယ္..။၆ေယာက္လုံး
မုိးဖြဲဖြဲရြာလုိ႕ လမ္းေပၚကေနပ်ံ႕သင္းလာတဲ႕ေျမသားနံ႕ကုိရွဳရွိက္ခဲ႕ဘူးတယ္..။
ခုဒီကုိေရာက္ေတာ႕လဲ အားရင္အားသလုိ မုိးရြာတာနဲ႕ ၆ေယာက္လုံး စကၤာပူရဲ႕
ကြင္းျပင္ေတြထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနဆဲပါ..။
လူေတြဟာမုိးရြာရင္ တခုမဟုတ္တခုလြမ္းစရာ ေဆြးစရာ ေတြကေတာ႕ရွိလာၾကပါတယ္..။
လတ္တေလာ အလြမ္းဇာတ္ရွိသူေတြကေတာ႕ ခ်က္ခ်င္းကုိလြမ္းသြားတတ္ပါတယ္..။
ေလာေလာဆယ္ စိတ္ထဲမွာဘာမွေတြးမေနသူေတြေတာင္ အတိတ္ကာလကျဖစ္ခဲ႕ဘူး
တဲ႕လြမ္းစရာေတြကုိေတြးျပီး ေငးသြားတတ္ပါတယ္...။ က်မေရာ..?
သူ႕ကုိေမးဖူးတယ္..။နင္သူ႕ကုိအရမ္းခ်စ္လားလုိ႕.? လြန္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္တုန္းကေတာ႕
“အင္း” လုိ႕ျပန္ေျဖဖူးတယ္..။ အခုေတာ႕သူ႕ရဲ႕စိတ္ေတြလဲအနယ္ထုိင္ေလာက္ပါျပီေလ..။
တခါတေလ ေတြးၾကည္႕မိတယ္..။သူ႕ ရဲ႕ဘ၀မွာလူတကာကုိေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ေစသေလာက္
ဘာလုိ႕မ်ားသူမေပ်ာ္ရႊင္ရပါလဲလုိ႕..။ က်မဘ၀ထဲကုိသူစတင္ေရာက္လာတဲ႕အခ်ိန္မွာ
သူဟာသာမန္ေယာက္ကၤ်ားေလးတဦးအေနနဲ႕ ရွိခဲ႕ေပမဲ႔ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ႕ က်မတုိ႕
၅ေယာက္အတြက္ ျပသာနာေတြနဲ႕ၾကဳံလာခဲ႕တုိင္း သူပဲေရွ႕ကေနမားမားမတ္မတ္ရပ္ျပီး
ေျဖရွင္းေပးခဲ႕တာပါ..။အခင္မင္ရဆုံးဆုိတာထက္ က်မတုိ႕ဘ၀ကုိနားလည္မွဳအေပးႏုိင္
ဆုံးသူဆုိတာကပုိမွန္ပါလိမ္႕မယ္..။က်န္တဲ႕၅ေယာက္ေတာင္မွ သူ႕အေပၚမွာအျမဲနားလည္
ေပးႏုိင္မွနားလည္ေပးလိမ္႕မယ္..။သူကေတာ႕အျမဲတမ္း က်မတုိ႕အေပၚမွာနားလည္ခြင္႕လႊတ္
ေပးေနၾက…။သူ႕ကုိအတတ္ႏုိင္ဆုံးေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားခ်င္တယ္..။အခုလက္ရွိအေျခအေနမွာ
သူစိတ္မွာဒဏ္ရာျဖစ္ေနတာေတြကုိ ကုစားေပးခ်င္တယ္..။ဒါေပမဲ႕မိန္းကေလး၁ေယာက္
အေနနဲ႕ ေရာ..က်မဘာေျပာရမလဲ..?
သူ႕ဘ၀မွာ ၃ႏွစ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ႕ရတဲ႕႔မိန္းကေလး၁ေယာက္..သူ႕ကုိရက္စက္စြာလမ္းခြဲသြားျပီးတဲ႕ေနာက္
သူ႕ရင္ထဲမွာေရာ…ဘာေတြက်န္ေနေသးလဲ..။ျပီးဆုံးသြားျပီဆုိေပမဲ႕..ဖေယာင္းတုိင္မီးေတာင္
မီးစာကုန္ျပီးသြားရင္..မီးခုိးေငြ႕ေလးေတြက်န္ခဲ႕ေသးတာပဲေလ..။က်မတုိ႕စိတ္ထဲမွာခံစားရတာ
ေတြကုိသူ႕ကုိ မေျပာပဲသူသိႏုိင္ေပမဲ႕ သူ႕စိတ္ထဲမွာဘာေတြရွိေနတယ္ဆုိတာကုိ က်မ
အနည္းအက်ဥ္းကလြဲလုိ႕ အကုန္မသိႏုိင္ခဲ႕တာ က်မရဲ႕ညံ႕ဖ်င္းမွဳလုိ႕ပဲထားလုိက္ပါ..။
သူ႕ကုိေျပာျပခ်င္တာေတြရွိေပမဲ႕ က်မမေျပာရဲခဲ႕ဖူး..။ဒါေတြဟာလဲ က်မအေပၚအျမဲတမ္း
အကုိတေယာက္လုိ ေစာင္႕ေရွာက္ေပးခဲ႕တဲ႕ သူ႕ရဲ႕စိတ္ကုိေၾကာက္ရြံ႕မိတာလဲပါမွာပါ..။
အားလုံးကုိစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထာ၀စဥ္ျပဳးံေနတတ္တဲ႕
သူဟာသူစိတ္ဓာတ္က်ေနတဲ႕အခ်ိန္မွာေတာင္ အားတင္းျပီး
က်မတုိ႕စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစုိးလုိ႕ ကြယ္၀ွက္ထားခဲ႕တယ္..။
အရင္တုန္းကေတာ႕ သူ႕ကုိပစ္ပစ္ခါခါထားသြားတဲ႕ ၁ေယာက္ကုိ က်မေဒါသထြက္လြန္းလုိ႕
လမ္းမွာေတြ႕ရင္ေတာင္ သတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ႕ေပမဲ႕ အားလုံးဟာျပီးဆုံးသြားျပီ
ပဲေလ..က်မကအျပင္လူတေယာက္ဆုိေတာ႕ဘာမွ၀င္စြက္္ဖက္ပုိင္ခြင္႕မရွိခဲ႕ပါဘူး..။
တကယ္တမ္းေတာ႕ မုိးေတြရြာတုိင္း က်မလြမ္းဆြတ္မိတာက မုိးေရထဲမွာ သူငယ္ခ်င္း
၆ေယာက္လမ္းေလွ်ာက္ၾကတာကုိပါ..။အခုေတာ႕က်မအတြက္ေတြးေတာေငးေမာရမွာ
ကေတာ႕သူ႕ကုိျပန္လည္ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ က်မဘယ္လုိလုပ္ေပးရမလဲေပါ႕..။
မုိးေတြလဲရြာေနဆဲ..သူလဲေငးေနဆဲ..က်မလဲေငးေနဆဲပါပဲ..။
No comments:
Post a Comment